Ciepło unosi się i powietrze przepływa w kierunku powierzchni.

Jakie parametry powietrza należy utrzymywać w hali? Dlaczego? Prędkość przepływu powietrza, zwłaszcza w miejscu przebywania ludzi i nad powierzchnią wody, nie powinna być zbyt duża (0,1-0,15m/s), aby nie wywoływać uczucia przeciągów u osób rozebranych i mokrych , a nie zwiększać parowania wody z powierzchni basenu. Aby zapewnić komfort mieszkańcom, temperatura powietrza w okresie zimowym i przejściowym powinna być o 2 do 4 stopni wyższa od temperatury wody w basenie [N. Wartość tej temperatury wynosi zazwyczaj od +23 do +32oC, w zależności od przeznaczenia korzystanie z budynku. Latem, gdy działa system wentylacji, temperatura powietrza w hali zależy od temperatury i strumienia objętości powietrza nawiewanego z zewnątrz. Zgodnie z krzywą duszności Lancastera-Cartensa-Ruge dla basenów, wilgotność względna powietrza w pomieszczeniu powinna być tak dobrana, aby zawartość wilgoci wynosiła od 15 do 16 g H2O/kg suchego powietrza. Przykładowo, gdy temperatura wynosi +30oC, wilgotność względna powietrza wynosi korzystnie około 55%, aw zasadzie nie powinna przekraczać 65%. Taka wartość nie tylko daje ludziom poczucie komfortu, ale jest również najkorzystniejsza z punktu widzenia wilgotności hali. Zbyt suche powietrze może prowadzić do zwiększonego odprowadzania wilgoci z powierzchni basenu. Nadmierna wilgotność powietrza sprzyja kondensacji pary wodnej na wewnętrznej powierzchni przegrody budowlanej na zewnątrz muzeum, co jest zjawiskiem i tak niekorzystnym. Jest to wynikiem wzrostu temperatury punktu rosy powietrza w pomieszczeniu, która staje się równa lub nawet wyższa niż wewnętrzna temperatura powierzchni okien, ścian czy sufitów. Jeśli chodzi o przedostawanie się związków chloru do powietrza, praktyka basenowa wykazała, że ​​obecne środki do dezynfekcji wody minimalizują to uwalnianie, a sądząc po warunkach panujących w hali basenowej, problem ten nie jest poważny. Podwyższone stężenia tego związku mogą występować jedynie w spalinach [1].

Rysunek 1 przedstawia ten proces uzdatniania powietrza z wykorzystaniem centrali basenowej w układzie jednostopniowym z recyrkulacją. Powietrze zewnętrzne miesza się w komorze mieszania (1) z powietrzem recyrkulacyjnym będącym częścią powietrza wywiewanego z hali. Pozostały gaz spalinowy staje się gazem spalinowym i jest odprowadzany na zewnątrz. Dzięki odpowiedniemu ustawieniu przepustnicy powietrza zewnętrznego (2A) i przepustnicy wywiewnej (2B) można utrzymać żądaną wilgotność względną powietrza wewnętrznego poprzez regulację proporcji powietrza zewnętrznego w mieszance. To jednak nie wystarczy do uzyskania powietrza o wymaganej temperaturze, dlatego powietrze kierowane jest następnie do nagrzewnicy (3), a stamtąd do układu nawiewnego. Ponieważ w takich układach część ciepła jest odprowadzana wraz z powietrzem wywiewanym, zaleca się stosowanie układu dwustopniowego z możliwością odzysku ciepła z tego powietrza. Najczęściej stosuje się do tego celu wymienniki płytowe (4, rys. 2) lub stosuje się wymienniki typu: dwukrzyżowe, przeciwprądowe, płytowe asymetryczne, glikolowe lub rurki cieplne (5, rys. 3). Powietrze zewnętrzne przechodzi przez taki wymiennik ciepła, gdzie jest ogrzewane (rys. 2). Następnie w komorze mieszania (1) miesza się z krążącym powietrzem, które dodatkowo je ogrzewa i nawilża. Powietrze wywiewane przepływa przez wymiennik ciepła (4), zanim zostanie wywiewane na zewnątrz, gdzie przekazuje ciepło powietrzu zewnętrznemu. Jeżeli nadal zachodzi potrzeba podgrzania powietrza nawiewanego, można do tego celu wykorzystać nagrzewnicę (3). Tak oczyszczone powietrze jest następnie doprowadzane do kanału powietrza nawiewanego. Podobny przebieg ma obróbka powietrza w układzie wymiennika ciepła typu heatpipe (5, rys. 3), który charakteryzuje się wysoką sprawnością cieplną i niską temperaturą krzepnięcia [1].

Efekt Venturiego.

NIEPRAWDA Wrażliwość naszych organizmów na złą jakość powietrza wynika z tego, że podczas oddychania krew wchodzi w bezpośredni kontakt z dostarczanym do płuc powietrzem. Dostają się do niej nie tylko cząsteczki tlenu, ale i inne zawarte w nim związki. A trzeba pamiętać, że materiały budowlane, preparaty chemiczne, meble i inne tworzywa utleniają się, emitując przy tym rozmaite związki chemiczne, często będące powodem reakcji alergicznych[2].

NIEPRAWDA Zaklejanie kratek to bardzo częsty sposób radzenia sobie z tym, że z kanałów wieje lub śmierdzi. "Leczenie" wentylacji tą metodą jest szczególnie niebezpieczne w łazienkach, w których pracują piecyki gazowe z otwartą komorą spalania - bo grozi zatruciem tlenkiem węgla. Objawy oznaczają bowiem, że wentylacji nie ma - droga do usuwania na zewnątrz zużytego powietrza jest całkowicie zamknięta. Pozostaje ustalenie przyczyny takiego stanu rzeczy. Winne mogą być zarówno niedrożne kanały wentylacyjne, jak i niedostateczny napływ powietrza z zewnątrz, co wytwarza w pomieszczeniach podciśnienie, zasysające powietrze przez kominy[2].

Różnica ciśnień między wnętrzem a zewnętrzem.

Ciśnieniowe. Reagują na zmiany różnicy ciśnień. Ich najważniejszy element stanowi przepustnica, która jest unoszona przez strumień nawiewanego powietrza. Im większy strumień - a zwiększa się on na przykład w czasie silnych podmuchów wiatru, gdy wzrasta różnica ciśnień na zewnątrz i wewnątrz budynku - tym bardziej odchyla się przepustnica, przymykając jednocześnie nawiewnik[2].

Do sprawnego funkcjonowania wentylacji grawitacyjnej, czyli najpopularniejszej ze wszystkich opcji, niezbędna jest różnica temperatur między wnętrzem a zewnętrzem domu. Dzięki temu wytwarza się ciśnienie, pozwalające na zaistnienie ciągu w kominie wentylacyjnym[3].